Floor Frencken (1971)

Floor richt zich op de kwetsbaarheid en verborgen emoties van de mens. In een tijdperk waarin succesverhalen de norm lijken, kiest zij ervoor om aandacht te geven aan wat vaak verborgen blijft. 

Haar "Wallflowers," gecreëerd met textiel op canvas, zijn personages die liever op de achtergrond blijven, maar die desondanks een eerlijk en oprecht gezicht tonen. Floor onthult met deze werken de schuchtere, stille kanten die we vaak niet laten zien.

Annelies Holsheimer-Frencken (1943)

Annelies verzamelt al haar hele leven objecten die haar raken. Voor deze expositie zoekt zij het ‘Dichtbij’ en laat zij zich zich inspireren door wat zij in huiskamer tegenkomt. Deze verzamelde voorwerpen, die ze liefdevol een plekje geeft in haar schilderijen, roepen een gevoel van intimiteit op. 

Met oliepastelkrijt en acrylverf creëert Annelies verstilde beelden, terwijl haar sculpturen, gemaakt van albast, juist vloeiende lijnen en abstracte vormen benadrukken.

Mylou Frencken (1966) 

Mylou omarmt het leven met kleur. Haar schilderijen, gemaakt met acryl- en olieverf, tonen vergezichten en portretten van dichtbij. Met een losse toets legt ze intieme momenten vast, die het drukke leven even stilzetten. 

Elk doek vangt een momentopname, iets persoonlijks, en nodigt de kijker uit om de verstilling en emotie te ervaren die voor haar zo belangrijk zijn.

Alexander Frencken (1969) 

Alexander haalt inspiratie uit de woorden van Johan Cruijff: "Je gaat het pas zien als je het door hebt." Deze gedachte leidt hem in zijn zoektocht naar abstractie, waar vormen, verhoudingen en relaties centraal staan. 

Met zijn grafische werk probeert Alexander het onzichtbare zichtbaar te maken en nodigt hij de kijker uit om eigen verbanden te ontdekken. Zijn werk komt op een zeer speciale plek in Naaiatelier te hangen.